«2 Μαΐου. Οδησσός Πέντε χρόνια μετά»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πρόσφατα ο εκδοτικός οίκος Πιρόγα προχώρησε στην έκδοση ενός νέου βιβλίου με τον τίτλο :

«2 Μαΐου. Οδησσός Πέντε χρόνια μετά»

Όπως φαίνεται από τον τίτλο, το βιβλίο που κυκλοφορεί σε μετάφραση από τη Ρωσική γλώσσα, στην οποία εκδόθηκε το 2019, αναφέρεται στα τραγικά γεγονότα, που συνέβησαν στην Οδησσό στις 2 Μαΐου του 2014, όταν οι οργανωμένες συμμορίες των φασιστών, παρέσυραν και παγίδευσαν στο Κτίριο των Συνδικάτων, διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν ειρηνικά ενάντια στο φασιστικό καθεστώς του Κιέβου, που είχε ήδη καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία, μετά τα γεγονότα στο Μαϊντάν.

ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ! Μια αγέλη λύκων με έναν Αδόλφο για τη βρώμικη δουλειά…

Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης
Μια αγέλη λύκων με έναν Αδόλφο για τη βρώμικη δουλειά.
Οι ηγέτες 9 από τις ισχυρότερες χώρες του κόσμου και η Τουρκία μαζεύτηκαν στο Βερολίνο για να βάλουν ένα τέλος στήν πολιτική ανωμαλία της Λιβύης. Όχι πρός όφελος του λαού της Λιβύης, αλλά ο καθένας πρός όφελός του.

Χτές το βράδυ, μετά από σχετικά λίγες ώρες για ένα τέτοιο ζήτημα και με τόσους «μεγάλους» εμπλεκόμενους, εκδόθηκε ένα κοινό ανακοινωθέν, στο οποίο όλοι οι προσκεκλημένοι συμφώνησαν ΝΑ εργαστούν ώστε ΝΑ επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός μεταξύ των αντιμαχόμενων! Δηλαδή, οι μάχες συνεχίζονται και βλέπουμε!

Σε τροχιά συνθηκολόγησης με την Τουρκία η ελληνική άρχουσα τάξη

 

Γιώργος Κοντογιώργης
Αυτό που συμβαίνει με τα ελληνοτουρκικά την τελευταία περίοδο δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Η τουρκική στρατηγική μορφοποιείται πολύ πιο συγκεκριμένα με βάση την αρχή ότι οι διακρατικές σχέσεις διαμορφώνονται με όρους ισχύος. Το διεθνές δίκαιο που διαμορφώνεται με τη συνέργεια των κρατών για να υπάρχει μια σχετική διεθνής τάξη, το επικαλούνται οι ασθενέστεροι, αλλά παραμερίζεται από τους ισχυρούς. Επομένως το ζήτημα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έχει να κάνει με σχέσεις δύναμης.

Το δόγμα Ανήκομεν εις την Δύσιν και η γεωπολιτική της αγέλης

 

Κώστας Γρίβας
Το 2018 είχαμε την πρωτοφανή αντιπαράθεση Ελλάδας-Ρωσίας, με τις απελάσεις διπλωματών ένθεν και ένθεν. Το 2019 είχαμε την υπογραφή της ελληνοαμερικανικής στρατιωτικής συμφωνίας, η οποία έδωσε στις ΗΠΑ ό,τι ζήτησαν, χωρίς η Ελλάδα να λάβει άξια λόγου ανταλλάγματα. Το 2020 έχουμε την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον με όσα έλαβαν χώρα κατά τη διάρκειά της.

Κοινός παρονομαστής των παραπάνω είναι η συνολική και απόλυτη ταύτιση της Ελλάδας με τις ΗΠΑ τόσο επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όσο και επί κυβέρνησης της ΝΔ. Σηματοδοτούν το τέλος μιας πολυπαραγοντικής, αν και ετεροβαρούς, πολιτικής έναντι Ουάσιγκτον και Μόσχας, την οποία ακολούθησαν, λιγότερο ή περισσότερο, οι ελληνικές κυβερνήσεις, τουλάχιστον από το 1974 και μετά.

Πρόεδρος της ποιας;

Πέτρος Αργυρίου

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο/η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ρόλο συμβολικό.
Όπως άλλωστε και η Δημοκρατία.
Σε κάποιες αποτυχημένες χώρες δε, ο πρόεδρος είναι το ύψιστο σκυλάκι του κοινοβουλευτισμού που είναι η ύψιστη καβάντζα της κομματοκρατίας. Σε κάποιες χώρες, ή μάλλον σε κάποια χώρα, ο πρόεδρος είναι ένα πολυτελές καπάκι τουαλέτας.

Γαλλία: Το μεγαλύτερο απεργιακό τσουνάμι φέρνει τώρα την άνοιξη στο καταχείμωνο!…

 

του Γιώργου Μητραλιά

Χριστουγεννιάτικες απεργιακές φρουρές, απεργιακά ρεβεγιόν με πλήθος κόσμου σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, λιμάνια, διϋλιστήρια και σχολεία,…και το μπαλέτο, μαζί με την ορχήστρα, της Όπερας του Παρισιού να δίνει “απεργιακή” παράσταση με τη Λίμνη των Κύκνων στο δρόμο και μέσα στο κρύο μπροστά σε αλληλέγγυους διαδηλωτές! Μετά από τρεις βδομάδες απεργίας, τα φετινά Χριστούγεννα στη Γαλλία δεν μοιάζουν καθόλου με αυτά που έχουμε συνηθίσει. Και το ίδιο θα συμβεί με την φετινή Πρωτοχρονιά. Και σίγουρα, και με τις πρώτες -τουλάχιστον- βδομάδες του φετινού γαλλικού Γενάρη. Επειδή, όπως το γράφαμε το βράδυ της πρώτης μέρας του πρωτοφανούς γαλλικού απεργιακού κύματος, “ Η αναμέτρηση της κυβέρνησης Μακρόν με τη γαλλική κοινωνία, που άρχισε την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019, δεν είναι παίξε γέλασε. Μυρίζει μπαρούτι και είναι ξεχωριστή, σαν εκείνες τις σπάνιες που έγραψαν ιστορία στη Γαλλία και στην οικουμένη…”

«Η κραυγή της σιωπής»

Στη διάρκεια της Κατοχής και συγκεκριμένα τον Απρίλιο του ’44, ο Σπύρος Κοντούλης, ποδσφαιριστής της ΑΕΚ, συνελήφθη από τους Γερμανούς στην περιοχή της Κοκκινιάς, για την συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Μεταφέρθηκε και κρατήθηκε στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, το ελληνικό Νταχάου. Τον Ιούνιο του 1944, ενώ μεταφερόταν με καμιόνι από το Χαϊδάρι στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής για να εκτελεστεί με άλλους αγωνιστές,.ο Κοντούλης πήδηξε στον δρόμο στο ύψος του Μετς. Μια ριπή από αυτόματο όπλο του Γερμανού φρουρού τον τον σώριασε νεκρό.. Ήταν μόλις 29 ετών. Ο Σπύρος Κοντούλης είχε γεννηθεί το 1915 στον Πειραιά. Ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία 16 ετών στην τοπική ομάδα «Άμυνα κοκκινιάς». Στην ΑΕΚ έπαιξε το 1935 και τίμησε την ομάδα με το αγωνιστικό του ήθος και τη θυσία του.

 

Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ του Σπύρου Τζόκα, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα μνήμης. Είναι η τραγική ιστορία της οικογένειας του Σπύρου Κοντούλη, μεγάλου ποδοσφαιριστή της εποχής του Μεσοπολέμου, που αγωνιζόταν στην ΑΕΚ και την Εθνική Ελλάδος. Μέσα από τη σύντομη διαδρομή της ζωής του αποτυπώνεται καρέ-καρέ η συγκλονιστική ιστορία της Ελλάδας του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Εξιστορούνται τα πάθη, τα όνειρα και οι ταλαιπωρίες της γερακίνας, της μητέρας του Σπύρου, και της οικογένειάς της στη Μικρασία και στην Ελλάδα.