Η Επανάσταση που… σας κρύβουν και η παγκόσμια σημασία της

 

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Το περιοδικό  Le Point είναι ένα από τα κυριότερα όργανα της γαλλικής συντηρητικής δεξιάς. Πρόσφατα κυκλοφόρησε με τίτλο στο εξώφυλλο: «Η Γαλλία μπροστά στην ιστορία της» και υπότιτλο «1648, 1789, 1830, 1848, 1871… Τέσσερις αιώνες επαναστάσεων».

Το εξώφυλλο διακοσμείται με έναν πίνακα του Πιερ-Ζερόμ Λορντόν, που εμφανίζει τους διαδηλωτές και τον στρατό να συγκρούονται στη Rue de Babylone του Παρισιού κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1830. Ίσως να έδωσε ιδέες στον πρώην Υπουργό του Σιράκ, τον Φερύ, που βγήκε πριν από δύο ημέρες και ζήτησε να αρχίσουν οι αστυνομικοί να πυροβολούν και να σκοτώνουν τα κίτρινα γιλέκα.

Με ψήφο συνταγματικής εκτροπής και χουντικές μεθοδεύσεις οδεύουμε προς εθνικό ακρωτηριασμό.

«Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα’ νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν!

(…) Εγώ δεν είμαι πραματευτής να κάνω πραμάτεια την πατρίδα μου δια χρήματα. Δεν έχω κρέας δια το μακελιόν. Δια την στερέωσιν της πατρίδος μου και νόμους, δια κείνα πεθαίνω, όχι δια άλλο…

Αυτήνη η πατρίδα δε λευτερώθηκε με παραμύθια, λευτερώθηκε μ’ αίματα και θυσίας»!

Γιάννης Μακρυγιάννης

Δημήτρης Καζάκης

Με νέα συνταγματική εκτροπή ο Τσίπρας επιχειρεί να κατοχυρώσει το ρόλο του ως κυβέρνηση μειοψηφίας στην υπηρεσία ξένων συμφερόντων. Την ίδια ώρα υιοθετούνται μεθοδεύσεις χούντας για να υπουργοποιηθεί ο εν ενεργεία Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Αποστολάκης. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά η δοτή πλέον κυβέρνηση δεν διστάζει να προκαλέσει διεθνή εμπλοκή με τη Ρωσία.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Η επιλογή του φερόμενου ως πρωθυπουργού κ. Τσίπρα για να προκαλέσει ο ίδιος ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του αποτελεί παραβίαση του Συντάγματος. Κι ο λόγος είναι απλός. Ο κ. Τσίπρας δεν ορίστηκε πρωθυπουργός διότι το κόμμα του κατείχε την πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή. Ο κ. Τσίπρας πήρε την εντολή σχηματισμού συμμαχικής κυβέρνησης. Κι αυτό έγινε με την κυβερνητική συμφωνία Τσίπρα-Καμμένου, δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Η Λαίδη Μάκβεθ πεινάει πάλι…

 

Στάθης
«Να φύγει ο Πάνος, να πάει πού;» – η φράση αυτή του Τσίπρα έδειξε εγκαίρως το στίγμα «θλιβερών γεγονότων που θα ελάμβαναν χώρα στη Μεσοποταμία». Ο Τσίπρας έχει φάει από καιρό το κόμμα του κ. Καμμένου και τώρα κάθεται και τον γλεντάει.

Επιπλέον και προσέτι ο Τσίπρας έχει στο τσεπάκι το απόκομμα του Σταύρου (Ποτάμι) με αποτέλεσμα το γλέντι να περιλαμβάνει Πάνον ψητό με το μήλο στο στόμα. (Και Σταύρο για επιδόρπιο).

Η αφανής κατοχή της Ελλάδας

Το «Ελληνικό Ζήτημα» είναι βασικά θέμα εθνικής κυριαρχίας, δηλαδή, της δυνατότητας της όποιας κυβέρνησης να μπορεί να εφαρμόζει τις πολιτικές για τις οποίες την ψήφισε ο ελληνικός λαός. Γι’ αυτό ο αγώνας να είναι πρωτίστως εθνικοαπελευθερωτικός. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης το εθνικό και το ταξικό συμφέρον είναι αλληλένδετα. Ο αγώνας μόνο για το ένα ή μόνο για το άλλο είναι απλά ο θόρυβος και η αναταραχή πριν την ολοκληρωτική ήττα.

Του Νίκου Ιγγλέση*
Η νέα χρονιά βρίσκει την Ελλάδα χωρίς μνημονιακό πρόγραμμα, ενώ παράλληλα συμπληρώνονται 17 χρόνια από τότε που εκχώρησε τη νομισματική ανεξαρτησία της αποδεχόμενη να χρησιμοποιεί ένα ξένο νόμισμα, το ευρώ. Τα τρία Μνημόνια μπορεί να ολοκληρώθηκαν, μετά οκτώ χρόνια, αφήνοντας πίσω τους οικονομικά και κοινωνικά ράκη, αλλά η ξένη κατοχή συνεχίζεται και εδραιώνεται.

Πολλοί δεν αντιλαμβάνονται ότι η ξενοκρατία βασίζεται στο νόμισμα και το συναλλαγματικό δημόσιο χρέος που δημιουργήθηκε από το ευρώ-μάρκο. Η κατοχή είναι αφανής για τους περισσότερους πολίτες. Δεν κυκλοφορούν Γερμανοί στρατιώτες στους δρόμους, ούτε κυματίζει η σβάστικα στην Ακρόπολη, όπως την περίοδο 1941-44. Όσο όμως ο πραγματικός εχθρός δεν είναι ορατός δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και να νικηθεί.

Η Ελλάδα θα «κωλοσούρνεται» και το 2019

Η Μέρκελ στην Αθήνα υπενθυμίζει όσα είχε πει η τότε Πρόεδρος της Βουλής Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη, προσφωνώντας (8-2-05) τον Κάρολο Παπούλια ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας: «τα εθνικά σύνορα θα περιοριστούν», είπε, και μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα παραχωρηθεί «εν ονόματι της ειρήνης, ευημερίας και ασφάλειας» των λαών. Νομίζαμε τότε ότι η κ. Μπενάκη μιλούσε για την Ελλάδα. Λάθος. Το διόρθωσε η Μέρκελ (21-11-2018) μιλώντας στο Ίδρυμα Αντενάουερ: Τα εθνη-κράτη, είπε, οφείλουν να εγκαταλείψουν την εθνική τους κυριαρχία. Δηλαδή όλη, και όχι μέρος της εθνικής κυριαρχίας( πηγή dedefensa.Org, reseau international). Το οφείλουν, δεν είναι προαιρετικό. Και όποιος έχει αντιρρήσεις θα παταχθεί αν δεν συμμορφωθεί. Οι Γερμανοί ξέρουν από αυτά.

Η Μέρκελ, υπενθυμίζω, χρίστηκε από τον Ομπάμα επικεφαλής του Δυτικού Κόσμου. Προσωρινή η βασιλεία της, αφού πήρε πόδι από την ηγεσία του κόμματος και έχει ημερομηνία λήξης ως καγκελάριος. Τέτοια ΕE θέλει το ευρωιερατείο και η Γερμανία. Μπότα και μαστίγιο. Αυτοί, λοιπόν, κατηγορούν τον Τραμπ ότι είναι αυταρχικός. Αυτοί κανακεύουν σήμερα τον Τσίπρα, αλλά στο βάθος αδιαφορούν ποιος θα εμφανίζεται ως κυβερνήτης στο Θέατρο Σκιών «η Ελλάς». Αλήθεια, έχει καμιά σημασία;

Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Δεν υπάρχει γόρδιος δεσμός για τον καινούργιο χρόνο, ο Μέγας Αλέξανδρος είναι αχρείαστος. Όπως έλεγε ο Κολοκοτρώνης, «αυτός ο τόπος ούτε θα προκόψει ούτε θα καταστραφεί, έτσι θα κωλοσούρνεται». Είχε απόλυτο δίκιο ο Γέρος του Μοριά, αφού παραδείγματος χάρη μερικοί διακηρύσσουν ότι για όλα τα στραβά στην Ελλάδα από το 2015 και μετά φταίει όχι τόσο η κυβέρνηση και τα στελέχη, αλλά η ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αριστερός, λέει, άρα εκ φύσεως προώρισται να καταστρέψει τη χώρα.

Αλλά τότε γιατί δεν φταίει και πάλι η ιδεολογία, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου μας έβαλε στα Μνημόνια; Γιατί κανείς δεν κατηγορεί την ιδεολογία της κυβέρνησης Παπαδήμου, του Σαμαρά και του Βενιζέλου που συνέχισαν το έργο; Είναι περίεργος τρόπος να υπερασπίζεσαι την όποια καπιταλιστική ιδεολογία, υπονοώντας ότι δεν έχει ούτε τόσο δα κουσούρι, πχ ο νεοφιλελευθερισμός.

Το σκάνδαλο Novartis και η εσχάτη προδοσία…

Ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Μητσοτάκης και ο λοιπός συρφετός του κοινοβουλίου μιλάνε για εσχάτη προδοσία, μόνο όταν θίγεται ο εαυτός τους και τα συμφέροντα που τόσο πιστά υπηρετούν. Όπως άλλωστε κάνουν και οι συμμορίτες της κυβέρνησης. Κανένας όμως δεν τολμά να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να κινήσει διαδικασία για εσχάτη προδοσία.
Βλέπετε δεν θέλουν να «ποινικοποιήσουν» την πολιτική ζωή του τόπου, διότι ποτέ κανείς από δαύτους δεν ξέρει τι μπορεί να φέρει μια δικαστική δίωξη για εσχάτη προδοσία. Ιδίως όταν όλο το πολιτικό προσωπικό ενέχεται ή ανέχεται τόσο ανοιχτά την αλλοίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος και του συντάγματος προς όφελος ξένων συμφερόντων.

Δημήτρης Καζάκης

Η υπόθεση Novartis εξελίσσεται από ένα ακόμη σκάνδαλο διασπάθισης δημοσίου χρήματος, όπως εμφανίστηκε αρχικά, σε σκάνδαλο ολκής που αφορά στην ίδια τη λειτουργία του πολιτεύματος στην Ελλάδα. Μπροστά στα μάτια ακόμη και του πιο ανυποψίαστου αποδεικνύεται πόσο ανοχύρωτος είναι ο πολίτης και το πολίτευμα της χώρας έναντι της εξουσίας, του κυβερνώντος πολιτικού προσωπικού και των διαπλεκόμενων συμφερόντων.

Ωδή στον Πολάκη

Δεν ήξερε η Δικαστική Εξουσία ότι ώσπου να νομιμοποιήσει ο Τσίπρας (ποιος άλλος;) με το τρίτο Μνημόνιο (223 ψήφοι) τα δύο προηγούμενα Μνημόνια, η χώρα βρισκόταν σε καθεστώς υψηλού πραξικοπήματος; Ο Πολάκης, ο κάθε Πολάκης είναι απότοκο αυτής της πολιτικής και πολιτειακής ανωμαλίας.

Μιας ανωμαλίας που με την ευθύνη και των τριών Εξουσιών αποτελεί σήμερα τη νέα κανονικότητα. Και αν ο Πολάκης είναι η χυδαία εκδοχή αυτής της κανονικότητας σε τίποτα δεν είναι καλύτερες οι καθωσπρέπει εκδοχές του πολιτικού συστήματος, ή οι θεσμικές εκδοχές, όπως οι «θεσμικές» τράπεζες ή ένα Δικαστικό Σώμα που άφησε την αστική δημοκρατία να ανασκολοπηθεί μπροστά στα μάτια του.

 

Στάθης
Ωραίες γνωριμίες κάνουμε τελευταίως: ο κ. Μανιαδάκης – μια κουκούλα ντουμπλ φας. (Καλά μου λέει η θεία Φωτούλα: παιδάκι μου, ούτε την κουκούλα του μπουφάν σου να μη φορέσεις ποτέ στη ζωή σου). Με την ευκαιρία, εκείνος ο ηθικός πλεονέκτημας κ. Πετζίκης (πουλέν του ταλαντούχου κ. Παππά) πού έχει χαθεί τελευταίως; Κρύβεται από μισθολόγιο σε μισθολόγιο; Πού χάθηκε αυτό το αστέρι της εργατικής τάξης; – αλλά, έτσι είναι η δόξα αυτού του κόσμου, χάνεται γρήγορα.

Πλην της δόξας του Πολάκη.