Είναι λάθος και ψέμα συνειδητό να διαδίδεται, ότι αυτή η δοσίλογη κυβέρνηση Εφιαλτών και επίορκων, υπέγραψε μια συμφωνία ντροπής για 99 χρόνια προκειμένου να μη φαίνεται ο στρογγυλός αριθμός 100 ή πολύ περισσότερο να πλασάρεται όλο αυτό ως «συμφέρουσα εθνικά λύση»…
Η αλήθεια είναι πως υπέγραψαν να παραδώσουν τη χώρα για 99 χρόνια, διότι αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος για να την παραδώσουν για πάντα και οριστικά.
Διότι αυτή η συμφωνία ντροπής του κατοχικού υπερταμείου, λειτουργεί παράλληλα με το κατοχικό ΤΑΙΠΕΔ, και τα δύο μαζί με τον μνημονιακό – κατοχικό νόμο 3986 του 2011 περί «δικαιώματος επιφανείας», πράγμα που σημαίνει απλά και…
με βάση το Κατοχικό πλέον δίκαιο, πως ότι εκχωρείται για πάνω από 80 χρόνια… εκχωρείται για πάντα και οριστικά.
Γι αυτό και οι 153 (και όχι μόνον) εφιάλτες και τα κόμματα που τους εξέθρεψαν, δεν είναι πλεον πολιτικοί μας αντίπαλοι αλλά επίορκοι, εφιάλτες και επικίνδυνη πέμπτη φάλαγγα στο μαλακό υπογάστριο της Ελλλάδας.
Ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται… Ως τέτοιοι πρέπει να δικαστούν και να καταδικαστούν όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου.
Η βρώμικη νύχτα της εσχάτης προδοσίας, προετοιμάστηκε επιμελώς και σε χρόνο ανύποπτο, πολύ νωρίτερα από τον τρισάθλιο ΓΑΠ με τη σύμφωνη γνώμη και της Νέας Δημοκρατίας.
Το Δικαίωμα επιφανείας επανεισάγεται με τον νομο υπ’ αριθμ. N. 3986 – Α’ 152 – 1/7/2011: Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012−2015. Διαβάστε το σχετικό κεφάλαιο 3 του παραπάνω νόμου [ΕΔΩ όλος ο νόμος].
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΕΠΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ
Άρθρο 18
Ορισμοί
Για τους σκοπούς του Κεφαλαίου αυτού:
1. «Επιφάνεια» είναι το εμπράγματο δικαίωμα φυσικού ή νομικού προσώπου να κατασκευάζει κτίσμα σε έδαφος δημοσίου κτήματος, που δεν του ανήκει, και να ασκεί στο κτίσμα τις εξουσίες, που παρέχει το δικαίωμα της κυριότητας.
2. «Κύριος» είναι ο κύριος του εδάφους του δημοσίου Κτήματος 3. «Επιφανειούχος» είναι το πρόσωπο που έχει το δικαίωμα της επιφανείας.
4. «Δημόσια κτήματα» είναι τα ακίνητα οποιασδήποτε φύσης που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, σε δημόσιους οργανισμούς με μορφή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου ή και σε εταιρίες που αποκτούν τα ακίνητα των παραπάνω φορέων με σκοπό την εκμετάλλευσή τους. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να επεκτείνεται η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου και σε ακίνητα κληροδοτημάτων.
5. «Κτίσμα» νοείται οποιασδήποτε φύσης οικοδόμημα ή εγκατάσταση, ιδίως δε κτίριο, δεξαμενή, υπόστεγο, σταθμός αυτοκινήτων (πάρκινγκ), γέφυρα, σήραγγα, αγωγός, αεροδρόμιο, οδικό, σιδηροδρομικό ή λιμενικό έργο. Το κτίσμα μπορεί να είναι και υπόγειο ή και να είναι ήδη κατασκευασμένο κατά τη σύσταση του δικαιώματος.
6. «Εδαφονόμιο» είναι το περιοδικό αντάλλαγμα που καταβάλλεται από τον επιφανειούχο στον κύριο κατά τη διάρκεια του δικαιώματος της επιφανείας.
Άρθρο 19
Σύσταση δικαιώματος επιφανείας
1. Κατά παρέκκλιση των άρθρων 953 και 954 του Αστικού Κώδικα, επιτρέπεται η σύσταση δικαιώματος επιφανείας επί δημοσίων κτημάτων. Το δικαίωμα επιφανείας περιλαμβάνεται στην ακίνητη περιουσία κατά την έννοια του άρθρου 949 του Αστικού Κώδικα.
2. Η επιφάνεια συνιστάται για ορισμένο χρόνο με σύμβαση. Οι διατάξεις για τη μεταβίβαση της κυριότητας ακινήτων με συμφωνία εφαρμόζονται αναλόγως και για τη σύσταση επιφανείας. Με την επιφύλαξη της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 1 του επόμενου άρθρου, η διάρκεια του δικαιώματος δεν μπορεί να υπερβεί τα πενήντα (50) έτη, εκτός αν συστήθηκε για βραχύτερο χρόνο, που δεν μπορεί όμως να υπολείπεται των πέντε (5) ετών. Επιφάνεια που συστήθηκε για χρόνο μεγαλύτερο των πενήντα (50) ετών ή μικρότερο των πέντε (5) ισχύει για πενήντα ή πέντε έτη αντίστοιχα. Τα μέρη μπορούν με σύμβαση να παρατείνουν τη διάρκεια, υποχρέωση όμως παράτασης αναλαμβανόμενη εκ των προτέρων δεν δεσμεύει. Η συμφωνία παράτασης γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο υποβαλλόμενο σε μεταγραφή.
3. Επιφάνεια μπορεί να συσταθεί και σε έδαφος, συγκύριος του οποίου είναι ο επιφανειούχος. Δεν μπορεί να συσταθεί, αν η κυριότητα επί του εδάφους βαρύνεται με δικαίωμα επικαρπίας ή έχει ήδη επιβαρυνθεί με δικαίωμα επιφανείας.
4. Σύσταση δικαιώματος επιφανείας με χρησικτησία δεν επιτρέπεται.
5. Επί οικοδομής που έχει ανεγερθεί επί εδάφους δημοσίου κτήματος με βάση δικαίωμα επιφανείας, μπορεί να συσταθεί δικαίωμα κυριότητας επί ορόφου ή διαμερίσματος (οριζόντια ιδιοκτησία) υπό τους όρους του ν.3741/1929. Στην περίπτωση αυτή οι επί μέρους ιδιοκτησίες δεν έχουν ποσοστά συγκυριότητας στο έδαφος, αλλά ποσοστά εξ αδιαιρέτου στο δικαίωμα της επιφανείας.
Άρθρο 20
Δυνητικό περιεχόμενο του δικαιώματος
1. Στο περιεχόμενο του δικαιώματος της επιφανείας είναι δυνατόν να περιλαμβάνονται όροι αναφερόμενοι:
α) στην ανέγερση, συντήρηση και χρησιμοποίηση του κτίσματος,
β) στην ασφάλιση του κτίσματος και την ανοικοδόμησή του σε περίπτωση καταστροφής του,
γ) στην κατανομή της καταβολής των βαρών οποιασδήποτε φύσης που έχουν σχέση με το κτίσμα ή και το έδαφος επί του οποίου το κτίσμα θα οικοδομηθεί ή έχει ήδη οικοδομηθεί,
δ) στην υποχρέωση του επιφανειούχου να μεταβιβάσει το δικαίωμά του στον κύριο ή σε τρίτο υποδεικνυόμενο από τον κύριο,
ε) στο δικαίωμα του κυρίου να συναινεί στη μεταβίβαση ή την επιβάρυνση του δικαιώματος υπέρ τρίτων,
στ) στο δικαίωμα του επιφανειούχου να παρατείνει με μονομερή δήλωσή του το χρόνο διάρκειας του δικαιώματός του μετά τη λήξη της αρχικής διάρκειας που πάντως δεν μπορεί να υπερβεί συνολικά τα ογδόντα (80) έτη, και προκειμένου περί κατοικιών τα εκατό (100) έτη ή να αποκτήσει και το έδαφος,
ζ) στο δικαίωμα του επιφανειούχου προς αποζημίωση για τα περιερχόμενα στον κύριο κατά τη λήξη του δικαιώματος κτίσματα,
η) στους όρους χρήσης του εδάφους γύρω από το κτίσμα περιλαμβανομένων των τυχόν φυτών,
θ) στα δικαιώματα του κυρίου, ιδίως καταβολή ποινικής ρήτρας, αν ο επιφανειούχος δεν συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του,
ι) στην απαγόρευση παραίτησης του επιφανειούχου από το δικαίωμα, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 22 ή τη διατήρηση των δικαιωμάτων τρίτων που βαρύνουν την επιφάνεια μετά την απόσβεσή της, σύμφωνα με την παράγραφο 8 του άρθρου 22.
2. Οι παραπάνω όροι περιλαμβάνονται στη σύμβαση σύστασης της επιφανείας ή σε μεταγενέστερη σύμβαση μεταξύ κυρίου και επιφανειούχου. Η σύμβαση αυτή γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο υποβαλλόμενο σε μεταγραφή. Οι παραπάνω όροι ενεργούν υπέρ και κατά του κυρίου και του επιφανειούχου και των διαδόχων τους.
Άρθρο 21
Μεταβίβαση και επιβάρυνση − Βάρη του ακινήτου
1. Η επιφάνεια είναι μεταβιβαστή εν ζωή ή αιτία θανάτου. Μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εισφοράς σε εταιρεία. Η μεταβίβαση γίνεται όπως και η σύσταση της επιφανείας.
2. Επιτρέπεται η σύσταση υποθήκης, η εγγραφή προσημείωσης, καθώς και η σύσταση πραγματικών δουλειών επί του κτίσματος του επιφανειούχου.
3. Αν έχει συμφωνηθεί ότι η μεταβίβαση ή η επιβάρυνση της επιφανείας εξαρτάται από τη συναίνεση του κυρίου, σύμφωνα με την περίπτωση ε’ της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου, η συναίνεση αυτή πρέπει να υποβληθεί σε μεταγραφή. Η έλλειψη της συναίνεσης καθιστά τη μεταβίβαση ή την επιβάρυνση ανίσχυρη. Συναίνεση δεν απαιτείται σε περίπτωση αναγκαστικού πλειστηριασμού ή πτώχευσης.
4. Αν δεν υπάρχει αντίθετος όρος στη συμφωνία που προβλέπεται στην περίπτωση γ’ της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου, ο επιφανειούχος υποχρεούται να φέρει κατά τη διάρκεια της επιφανείας τα οποιασδήποτε φύσης βάρη που έχουν σχέση με το κτίσμα ή και το έδαφος, επί του οποίου το κτίσμα θα οικοδομηθεί ή έχει οικοδομηθεί.
5. Προγενέστερα εμπράγματα δικαιώματα επί του ακινήτου εξακολουθούν να βαρύνουν το ακίνητο, εκτός αν ο δικαιούχος συναινέσει στον περιορισμό τους επί του εδάφους ή του κτίσματος.
Άρθρο 22
Απόσβεση επιφανείας − Αποτελέσματα της απόσβεσης του δικαιώματος
1. Η επιφάνεια λήγει με την παρέλευση του χρόνου διάρκειάς της.
2. Η επιφάνεια αποσβέννυται άμα ενωθεί με την κυριότητα επί του εδάφους στο ίδιο πρόσωπο.
3. Αν δεν έχει ορισθεί το αντίθετο στη συμφωνία που προβλέπεται στην περίπτωση ι’ της παραγράφου 1 του άρθρου 20, η επιφάνεια αποσβέννυται με μονομερή δήλωση του επιφανειούχου προς τον κύριο ότι παραιτείται. Η δήλωση γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο, που κοινοποιείται στον κύριο και υποβάλλεται σε μεταγραφή.
4. Η καταστροφή του κτίσματος δεν επάγεται απόσβεση της επιφανείας.
5. Δεν επιτρέπεται η πρόβλεψη διαλυτικής αίρεσης για την απόσβεση του δικαιώματος επιφανείας.
6. Όταν η επιφάνεια αποσβεσθεί, τα κτίσματα περιέρχονται στον κύριο. Αν δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία με βάση την περίπτωση ζ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 20, ο επιφανειούχος δεν δικαιούται να αξιώσει αποζημίωση ή απόδοση αδικαιολόγητου πλουτισμού για τα κτίσματα αυτά, ούτε να τα κατεδαφίσει ή να τα απομακρύνει από τη θέση τους.
7. Ο επιφανειούχος υποχρεούται να αποδώσει τα κτίσματα στον κύριο. Στη σχέση ανάμεσα στον επιφανειούχο και τον κύριο, αυτός που παραχώρησε την επιφάνεια λογίζεται υπέρ του επιφανειούχου ως κύριος, εκτός αν ο επιφανειούχος γνωρίζει ότι δεν είναι κύριος.
8. Η απόσβεση της επιφανείας επιφέρει απόσβεση των εμπράγματων δικαιωμάτων που έχουν συσταθεί από τον επιφανειούχο επί του δικαιώματος της επιφανείας, εκτός αν κατά τη σύσταση του δικαιώματος ή και μεταγενέστερα ο κύριος δέχθηκε με τη συμφωνία που προβλέπεται στην περίπτωση ι’ της παραγράφου 1 του άρθρου 20 τη μη απόσβεση των δικαιωμάτων αυτών.
Σε μια τέτοια περίπτωση τα δικαιώματα αυτά βαρύνουν εφεξής την κυριότητα. Στην περίπτωση της παραγράφου 2 του άρθρου 19 τα δικαιώματα αυτά διατηρούνται και βαρύνουν την κυριότητα.
Άρθρο 23
Τύχη μίσθωσης κατά τη λήξη της επιφανείας
Εάν η επιφάνεια λήξει κατά τη διάρκεια της εκμίσθωσης του ακινήτου που έγινε από τον επιφανειούχο, εφαρμόζονται αναλόγως ως προς την εξακολούθηση της μίσθωσης, καθώς και ως προς την προκαταβολή ή την εκχώρηση ή την κατάσχεση μισθωμάτων της, οι διατάξεις για την εκποίηση του μισθίου ακινήτου κατά τη διάρκεια της μίσθωσης. Πάντως η εξακολούθηση της μίσθωσης δεν δύναται να αξιωθεί από το μισθωτή για διάστημα που υπερβαίνει τα εννέα έτη από τη λήξη της επιφανείας.
Άρθρο 24
Προστασία επιφανειούχου
Σε περίπτωση προσβολής του δικαιώματος του επιφανειούχου εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για την προστασία της κυριότητας.
Άρθρο 25
Αντάλλαγμα
1. Η σύσταση του δικαιώματος επιφανείας γίνεται είτε αντί ορισμένου τμήματος, που καταβάλλεται ολόκληρο κατά τη σύσταση ή πιστώνεται ολικά ή μερικά, είτε αντί καταβολής εδαφονομίου είτε με συνδυασμό των δύο.
2. Τα σχετικά με το αντάλλαγμα ζητήματα καθορίζονται κατά τη σύσταση της επιφανείας ή με μεταγενέστερη συμφωνία. Τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν ότι το εδαφονόμιο θα προκαταβληθεί για μέρος ή το σύνολο της διάρκειας της επιφανείας με μείωση του ποσού του, που λαμβάνει χώρα με την εφαρμογή συμφωνούμενου συντελεστή προεξόφλησης.
Άρθρο 26
Κτηματολόγιο – Φορολογική Μεταχείριση Ειδικές Διατάξεις
1. Σε περίπτωση λειτουργίας κτηματολογίου, η προβλεπόμενη στον παρόντα νόμο δημοσιότητα με εγγραφή στα βιβλία μεταγραφών γίνεται στα κτηματολογικά βιβλία.
2. Για την εφαρμογή της φορολογικής εν γένει νομοθεσίας το εμπράγματο δικαίωμα της επιφανείας εξομοιώνεται με εκείνο της επικαρπίας.
3. Ο κύριος δύναται να τιτλοποιεί παρούσες και μελλοντικές απαιτήσεις από εδαφονόμια από δικαιώματα επιφανείας που έχουν συσταθεί ή που πρόκειται να συσταθούν κατ’ ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 10 και 14 του ν. 3156/2003 (Α’ 157). Με την επιφύλαξη των διατάξεων για τις κρατικές ενισχύσεις το Δημόσιο δύναται να παρέχει εγγύηση για τις ομολογίες που εκδίδονται στο πλαίσιο της τιτλοποίησης.
4. Σε περίπτωση που ο κύριος κατά τη διάρκεια της επιφανείας πρόκειται να εκποιήσει με δημόσιο διαγωνισμό το ακίνητο, επί του οποίου έχει συσταθεί δικαίωμα επιφανείας, ο επιφανειούχος έχει δικαίωμα να το αποκτήσει κατά προτεραιότητα έναντι άλλων που υποβάλλουν ουσιωδώς όμοιες προσφορές.
ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ 
Θα γράψω και εγώ πως όταν κατηγορηθούν και κλειστούν φυλακή όλοι οι νυν και οι πρώην κυβερνώντες μας για εσχάτη προδοσία (η οποία εσχάτη προδοσία δεν παραγράφεται ποτέ, ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών) και γίνει ένας επίσημος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους, τότε κανένας Ευρωπαίος, κανένας δανειστής, κανένας τοκογλύφος, κανένας «εταίρος» μας, δεν θα μπορεί να μας πει τίποτε, επειδή δε θα δεχτούμε αυτό το χρέος και δε θα πληρώνουμε μέχρι να λήξει ο λογιστικός έλεγχος.
Όταν επιτέλους μας κυβερνήσουν Έλληνες και όχι ελληνόφωνες, κατηγορηθούν και κλειστούν φυλακή όλοι οι νυν και οι πρώην κυβερνώντες μας για εσχάτη προδοσία (η οποία δεν παραγράφεται ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών), τότε κανένας δε θα μπορεί να μας πει γιατί δε δεχόμαστε αυτό το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και …επιστρέφονται όλα στο δημόσιο.
Επίσης πρέπει να γίνει και ένας επίσημος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους και κανένας Ευρωπαίος, κανένας δανειστής, κανένας τοκογλύφος, κανένας «εταίρος» μας, δεν θα μπορεί να μας πει τίποτε επειδή δε θα δεχτούμε αυτό το χρέος και δε θα πληρώνουμε μέχρι να λήξει ο λογιστικός έλεγχος. Αυτά περί δημοσίου χρέους, αφού το 70% του προέκυψε από τη «χρηματοδότηση» των τραπεζών μας.
Δώσαμε στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ για «ανακεφαλαιοποιήσεις» και ως «κρατικές εγγυήσεις» περισσότερα από διακόσια δισεκατομμύρια Ευρώ. Ξεκινήσαμε το 2010 με τον Παπανδρέου και ολοκληρώσαμε το 2012 με τον Παπαδήμο και με τον Σαμαρά. Βέβαια δώσαμε και το 2009 με τον Καραμανλή 23 δις ως «κρατικές εγγυήσεις» στις τράπεζες αλλά μετά αυτός …παραιτήθηκε και οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων το επέστρεψαν, δεν το «χρειάστηκαν». (Έκαναν …δοκιμές ή επειδή αυτός παραιτήθηκε;). Πάντως το 2008 δεν είχαμε δώσει ακόμα στις τράπεζες και το χρέος μας ήταν κάτω από 200 δις ενώ το 2009 πήγε στα 220 δις, λόγω των δις που δανείστηκε για τις τράπεζες ο Καραμανλής. Και παρόλο που οι τράπεζες μετά αυτά τα 23 δις τα επέστρεψαν, χρειάστηκαν στη συνέχεια πάρα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ, σε δυόμιση μόλις χρόνια. Περισσότερο χρήμα από ότι ήταν οι καταθέσεις μας. Αυτό δεν είναι λίγο …παράξενο; Δεν είναι λίγο …περίεργο;
Και σημειώστε ότι το 2012 με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο κάναμε το εγκληματικό PSI και έχασαν τα ταμεία μας σχεδόν 100 δις. Χωριστά από αυτά που έχασαν οι ιδιώτες.
Δηλαδή το επίσημο Ελληνικό κράτος, όλα του τα δημόσια ταμεία έδωσαν για το “χρέος” μας 100 δις. Άρα, αντί με αυτό τον τρόπο στα τέλη του 2012 αυτό το χρέος να πάει στα εκατό και κάτι δις, πήγε ξαφνικά στα τριακόσια και κάτι δισεκατομμύρια Ευρώ.
Από τα 220 δις στα τέλη του 2009 πήγε στα 320 δις στα τέλη του 2012 παρά τα 100 δις που έχασε η Ελλάδα με το PSI. Αντί δηλαδή το δημόσιο χρέος της χώρας να πάει στα τέλη του 2012 στα 120 δισεκατομμύρια Ευρώ πήγε στα 320 δις…
Με αυτά τα 200 δις «χρηματοδοτήσαμε» τις τράπεζές μας και έτσι μεγάλωσε το χρέος μας.
. Δε θα εξηγήσω τώρα πως έγινε και χρωστούσαμε τόσο χρήμα ακόμα και πριν την είσοδό μας στο Ευρώ, αλλά τόσο ήταν, όλοι το παραδέχονται και τα επίσημα στοιχεία αυτό το δείχνουν
http://www.indexmundi.com/greece/public_debt.html
Μάθετε και κάτι που επίσης κανείς δεν το λέει:
Την οποιαδήποτε χρηματοδότηση των τραπεζών την αναλαμβάνει η χώρα από μόνη της, μόνο εφόσον έχει εθνικό νόμισμα που το εκδίδει η ίδια. Και μόνο τότε. Και μόνο επειδή εκδίδει μόνη της το χρήμα. Και ακριβώς επειδή η χώρα εκδίδει μόνη της το χρήμα.
Αυτό γίνεται ανέκαθεν, από τη δημιουργία του χρήματος και του τραπεζικού συστήματος.
Στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς έχουμε Ευρώ, τη χρηματοδότηση των τραπεζών θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ, αφού αυτή εκδίδει το χρήμα. Θα έπρεπε…
Δεν μπορεί η ΕΚΤ να συμμετέχει μόνο στα κέρδη και τη χασούρα να την αναλαμβάνει μόνο του το κάθε κράτος.
Και προσέξτε, μπορεί αυτό που γράφω να ακούγεται από κάποιον ειδήμονα πολύ …ερασιτεχνικό. Γράφω ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να αναλάβει τη χρηματοδότηση όλων των τραπεζών… Θα το εξηγήσω και αυτό λοιπόν.
Καταρχάς είμαι σίγουρος ότι οι ελληνικές τράπεζες δε χρειάζονταν περισσότερο χρήμα ακόμα και από το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας, σε δυόμιση χρόνια για …χρηματοδότηση. Στη συνέχεια θα αναφέρω πως όταν παλαιότερα επί δραχμής χρειάζονταν χρηματοδότηση η …Τράπεζα Κρήτης, έκανε τον έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδος και στη συνέχεια η Ελλάδα χρηματοδοτούσε. Ολόκληρη η Ελλάδα και όχι η …Κρήτη. Που σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να ελέγξει εάν πραγματικά χρειάζονταν τόσο χρήμα και μετά ολόκληρη η ΕΕ να χρηματοδοτούσε. Και αναφέρομαι σε όλες τις τράπεζες της ΕΕ που διαχειρίζονται Ευρώ. Η ΕΕ θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει όλες τις τράπεζες της Ευρώπης και άρα όλες οι χώρες να συμμετείχαν ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα της κάθε χώρας.
Είναι όμως φανερό ότι αυτές οι «ανακεφαλαιοποιήσεις» των τραπεζών είναι εκβιασμός. Είναι οικονομικός στραγγαλισμός όποιων χωρών επιθυμεί το «σύστημα». Δεν είναι άλλωστε τυχαίο η Ελλάδα σε περίοδο κρίσης να «χρειάστηκε» 200 δισεκατομμύρια Ευρώ σε δυόμιση χρόνια και πριν και μετά μόνο κάτι εκατομμύρια…
Άλλωστε την οποιαδήποτε χρηματοδότηση απαιτεί οποιαδήποτε τράπεζα της ευρωζώνης, θα πρέπει μετά από έλεγχο η ΕΚΤ να την παρέχει χωρίς αντάλλαγμα. Δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν οι χώρες της ευρωζώνης να έχουν ως κοινό μόνο το νόμισμα και όλο το τραπεζικό σύστημα να είναι …κατακερματισμένο. Δε γίνεται.
Άλλωστε το Ευρώ σήμερα εκδίδεται κατά το δοκούν από την ΕΚΤ και αυτό το Ευρώ δεν έχει αντίκρισμα σε χρυσό όπως είχε το χρήμα κάποτε. Για αυτό θα έπρεπε η ΕΚΤ να κάνει τις …απαιτούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών απλά κάνοντας delete στα λογιστικά της συστήματα, να σβήσει από τους υπολογιστές της τα χρήματα που χρειάζονται οι τράπεζες των χωρών.
[…] Γι αυτό και οι 153 (και όχι μόνον) εφιάλτες και τα κόμματα που τους εξέθρεψαν, δεν είναι πλεον πολιτικοί μας αντίπαλοι αλλά επίορκοι, εφιάλτες και επικίνδυνη πέμπτη φάλαγγα στο μαλακό υπογάστριο της Ελλλάδας. Ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται… Ως τέτοιοι πρέπει να δικαστούν και να καταδικαστούν όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Η βρώμικη νύχτα της εσχάτης προδοσίας, προετοιμάστηκε επιμελώς και σε χρόνο ανύποπτο, πολύ νωρίτερα από τον τρισάθλιο ΓΑΠ με τη σύμφωνη γνώμη και της Νέας Δημοκρατίας. Το Δικαίωμα επιφανείας επανεισάγεται με τον νομο υπ’ αριθμ. N. 3986 – Α’ 152 – 1/7/2011: Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012−2015. Διαβάστε το σχετικό κεφάλαιο 3 του παραπάνω νόμου [ΕΔΩ όλος ο νόμος]. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΕΠΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ Άρθρο 18 Ορισμοί Για τους σκοπούς του Κεφαλαίου αυτού: 1. «Επιφάνεια» είναι το εμπράγματο δικαίωμα φυσικού ή νομικού προσώπου να κατασκευάζει κτίσμα σε έδαφος δημοσίου κτήματος, που δεν του ανήκει, και να ασκεί στο κτίσμα τις εξουσίες, που παρέχει το δικαίωμα της κυριότητας. 2. «Κύριος» είναι ο κύριος του εδάφους του δημοσίου Κτήματος 3. «Επιφανειούχος» είναι το πρόσωπο που έχει το δικαίωμα της επιφανείας. 4. «Δημόσια κτήματα» είναι τα ακίνητα οποιασδήποτε φύσης που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, σε δημόσιους οργανισμούς με μορφή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου ή και σε εταιρίες που αποκτούν τα ακίνητα των παραπάνω φορέων με σκοπό την εκμετάλλευσή τους. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να επεκτείνεται η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου και σε ακίνητα κληροδοτημάτων. 5. «Κτίσμα» νοείται οποιασδήποτε φύσης οικοδόμημα ή εγκατάσταση, ιδίως δε κτίριο, δεξαμενή, υπόστεγο, σταθμός αυτοκινήτων (πάρκινγκ), γέφυρα, σήραγγα, αγωγός, αεροδρόμιο, οδικό, σιδηροδρομικό ή λιμενικό έργο. Το κτίσμα μπορεί να είναι και υπόγειο ή και να είναι ήδη κατασκευασμένο κατά τη σύσταση του δικαιώματος. 6. «Εδαφονόμιο» είναι το περιοδικό αντάλλαγμα που καταβάλλεται από τον επιφανειούχο στον κύριο κατά τη διάρκεια του δικαιώματος της επιφανείας. Άρθρο 19 Σύσταση δικαιώματος επιφανείας 1. Κατά παρέκκλιση των άρθρων 953 και 954 του Αστικού Κώδικα, επιτρέπεται η σύσταση δικαιώματος επιφανείας επί δημοσίων κτημάτων. Το δικαίωμα επιφανείας περιλαμβάνεται στην ακίνητη περιουσία κατά την έννοια του άρθρου 949 του Αστικού Κώδικα. 2. Η επιφάνεια συνιστάται για ορισμένο χρόνο με σύμβαση. Οι διατάξεις για τη μεταβίβαση της κυριότητας ακινήτων με συμφωνία εφαρμόζονται αναλόγως και για τη σύσταση επιφανείας. Με την επιφύλαξη της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 1 του επόμενου άρθρου, η διάρκεια του δικαιώματος δεν μπορεί να υπερβεί τα πενήντα (50) έτη, εκτός αν συστήθηκε για βραχύτερο χρόνο, που δεν μπορεί όμως να υπολείπεται των πέντε (5) ετών. Επιφάνεια που συστήθηκε για χρόνο μεγαλύτερο των πενήντα (50) ετών ή μικρότερο των πέντε (5) ισχύει για πενήντα ή πέντε έτη αντίστοιχα. Τα μέρη μπορούν με σύμβαση να παρατείνουν τη διάρκεια, υποχρέωση όμως παράτασης αναλαμβανόμενη εκ των προτέρων δεν δεσμεύει. Η συμφωνία παράτασης γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο υποβαλλόμενο σε μεταγραφή. 3. Επιφάνεια μπορεί να συσταθεί και σε έδαφος, συγκύριος του οποίου είναι ο επιφανειούχος. Δεν μπορεί να συσταθεί, αν η κυριότητα επί του εδάφους βαρύνεται με δικαίωμα επικαρπίας ή έχει ήδη επιβαρυνθεί με δικαίωμα επιφανείας. 4. Σύσταση δικαιώματος επιφανείας με χρησικτησία δεν επιτρέπεται. 5. Επί οικοδομής που έχει ανεγερθεί επί εδάφους δημοσίου κτήματος με βάση δικαίωμα επιφανείας, μπορεί να συσταθεί δικαίωμα κυριότητας επί ορόφου ή διαμερίσματος (οριζόντια ιδιοκτησία) υπό τους όρους του ν.3741/1929. Στην περίπτωση αυτή οι επί μέρους ιδιοκτησίες δεν έχουν ποσοστά συγκυριότητας στο έδαφος, αλλά ποσοστά εξ αδιαιρέτου στο δικαίωμα της επιφανείας. Άρθρο 20 Δυνητικό περιεχόμενο του δικαιώματος 1. Στο περιεχόμενο του δικαιώματος της επιφανείας είναι δυνατόν να περιλαμβάνονται όροι αναφερόμενοι: α) στην ανέγερση, συντήρηση και χρησιμοποίηση του κτίσματος, β) στην ασφάλιση του κτίσματος και την ανοικοδόμησή του σε περίπτωση καταστροφής του, γ) στην κατανομή της καταβολής των βαρών οποιασδήποτε φύσης που έχουν σχέση με το κτίσμα ή και το έδαφος επί του οποίου το κτίσμα θα οικοδομηθεί ή έχει ήδη οικοδομηθεί, δ) στην υποχρέωση του επιφανειούχου να μεταβιβάσει το δικαίωμά του στον κύριο ή σε τρίτο υποδεικνυόμενο από τον κύριο, ε) στο δικαίωμα του κυρίου να συναινεί στη μεταβίβαση ή την επιβάρυνση του δικαιώματος υπέρ τρίτων, στ) στο δικαίωμα του επιφανειούχου να παρατείνει με μονομερή δήλωσή του το χρόνο διάρκειας του δικαιώματός του μετά τη λήξη της αρχικής διάρκειας που πάντως δεν μπορεί να υπερβεί συνολικά τα ογδόντα (80) έτη, και προκειμένου περί κατοικιών τα εκατό (100) έτη ή να αποκτήσει και το έδαφος, ζ) στο δικαίωμα του επιφανειούχου προς αποζημίωση για τα περιερχόμενα στον κύριο κατά τη λήξη του δικαιώματος κτίσματα, η) στους όρους χρήσης του εδάφους γύρω από το κτίσμα περιλαμβανομένων των τυχόν φυτών, θ) στα δικαιώματα του κυρίου, ιδίως καταβολή ποινικής ρήτρας, αν ο επιφανειούχος δεν συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του, ι) στην απαγόρευση παραίτησης του επιφανειούχου από το δικαίωμα, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 22 ή τη διατήρηση των δικαιωμάτων τρίτων που βαρύνουν την επιφάνεια μετά την απόσβεσή της, σύμφωνα με την παράγραφο 8 του άρθρου 22. 2. Οι παραπάνω όροι περιλαμβάνονται στη σύμβαση σύστασης της επιφανείας ή σε μεταγενέστερη σύμβαση μεταξύ κυρίου και επιφανειούχου. Η σύμβαση αυτή γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο υποβαλλόμενο σε μεταγραφή. Οι παραπάνω όροι ενεργούν υπέρ και κατά του κυρίου και του επιφανειούχου και των διαδόχων τους. Άρθρο 21 Μεταβίβαση και επιβάρυνση − Βάρη του ακινήτου 1. Η επιφάνεια είναι μεταβιβαστή εν ζωή ή αιτία θανάτου. Μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εισφοράς σε εταιρεία. Η μεταβίβαση γίνεται όπως και η σύσταση της επιφανείας. 2. Επιτρέπεται η σύσταση υποθήκης, η εγγραφή προσημείωσης, καθώς και η σύσταση πραγματικών δουλειών επί του κτίσματος του επιφανειούχου. 3. Αν έχει συμφωνηθεί ότι η μεταβίβαση ή η επιβάρυνση της επιφανείας εξαρτάται από τη συναίνεση του κυρίου, σύμφωνα με την περίπτωση ε’ της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου, η συναίνεση αυτή πρέπει να υποβληθεί σε μεταγραφή. Η έλλειψη της συναίνεσης καθιστά τη μεταβίβαση ή την επιβάρυνση ανίσχυρη. Συναίνεση δεν απαιτείται σε περίπτωση αναγκαστικού πλειστηριασμού ή πτώχευσης. 4. Αν δεν υπάρχει αντίθετος όρος στη συμφωνία που προβλέπεται στην περίπτωση γ’ της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου, ο επιφανειούχος υποχρεούται να φέρει κατά τη διάρκεια της επιφανείας τα οποιασδήποτε φύσης βάρη που έχουν σχέση με το κτίσμα ή και το έδαφος, επί του οποίου το κτίσμα θα οικοδομηθεί ή έχει οικοδομηθεί. 5. Προγενέστερα εμπράγματα δικαιώματα επί του ακινήτου εξακολουθούν να βαρύνουν το ακίνητο, εκτός αν ο δικαιούχος συναινέσει στον περιορισμό τους επί του εδάφους ή του κτίσματος. Άρθρο 22 Απόσβεση επιφανείας − Αποτελέσματα της απόσβεσης του δικαιώματος 1. Η επιφάνεια λήγει με την παρέλευση του χρόνου διάρκειάς της. 2. Η επιφάνεια αποσβέννυται άμα ενωθεί με την κυριότητα επί του εδάφους στο ίδιο πρόσωπο. 3. Αν δεν έχει ορισθεί το αντίθετο στη συμφωνία που προβλέπεται στην περίπτωση ι’ της παραγράφου 1 του άρθρου 20, η επιφάνεια αποσβέννυται με μονομερή δήλωση του επιφανειούχου προς τον κύριο ότι παραιτείται. Η δήλωση γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο, που κοινοποιείται στον κύριο και υποβάλλεται σε μεταγραφή. 4. Η καταστροφή του κτίσματος δεν επάγεται απόσβεση της επιφανείας. 5. Δεν επιτρέπεται η πρόβλεψη διαλυτικής αίρεσης για την απόσβεση του δικαιώματος επιφανείας. 6. Όταν η επιφάνεια αποσβεσθεί, τα κτίσματα περιέρχονται στον κύριο. Αν δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία με βάση την περίπτωση ζ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 20, ο επιφανειούχος δεν δικαιούται να αξιώσει αποζημίωση ή απόδοση αδικαιολόγητου πλουτισμού για τα κτίσματα αυτά, ούτε να τα κατεδαφίσει ή να τα απομακρύνει από τη θέση τους. 7. Ο επιφανειούχος υποχρεούται να αποδώσει τα κτίσματα στον κύριο. Στη σχέση ανάμεσα στον επιφανειούχο και τον κύριο, αυτός που παραχώρησε την επιφάνεια λογίζεται υπέρ του επιφανειούχου ως κύριος, εκτός αν ο επιφανειούχος γνωρίζει ότι δεν είναι κύριος. 8. Η απόσβεση της επιφανείας επιφέρει απόσβεση των εμπράγματων δικαιωμάτων που έχουν συσταθεί από τον επιφανειούχο επί του δικαιώματος της επιφανείας, εκτός αν κατά τη σύσταση του δικαιώματος ή και μεταγενέστερα ο κύριος δέχθηκε με τη συμφωνία που προβλέπεται στην περίπτωση ι’ της παραγράφου 1 του άρθρου 20 τη μη απόσβεση των δικαιωμάτων αυτών. Σε μια τέτοια περίπτωση τα δικαιώματα αυτά βαρύνουν εφεξής την κυριότητα. Στην περίπτωση της παραγράφου 2 του άρθρου 19 τα δικαιώματα αυτά διατηρούνται και βαρύνουν την κυριότητα. Άρθρο 23 Τύχη μίσθωσης κατά τη λήξη της επιφανείας Εάν η επιφάνεια λήξει κατά τη διάρκεια της εκμίσθωσης του ακινήτου που έγινε από τον επιφανειούχο, εφαρμόζονται αναλόγως ως προς την εξακολούθηση της μίσθωσης, καθώς και ως προς την προκαταβολή ή την εκχώρηση ή την κατάσχεση μισθωμάτων της, οι διατάξεις για την εκποίηση του μισθίου ακινήτου κατά τη διάρκεια της μίσθωσης. Πάντως η εξακολούθηση της μίσθωσης δεν δύναται να αξιωθεί από το μισθωτή για διάστημα που υπερβαίνει τα εννέα έτη από τη λήξη της επιφανείας. Άρθρο 24 Προστασία επιφανειούχου Σε περίπτωση προσβολής του δικαιώματος του επιφανειούχου εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για την προστασία της κυριότητας. Άρθρο 25 Αντάλλαγμα 1. Η σύσταση του δικαιώματος επιφανείας γίνεται είτε αντί ορισμένου τμήματος, που καταβάλλεται ολόκληρο κατά τη σύσταση ή πιστώνεται ολικά ή μερικά, είτε αντί καταβολής εδαφονομίου είτε με συνδυασμό των δύο. 2. Τα σχετικά με το αντάλλαγμα ζητήματα καθορίζονται κατά τη σύσταση της επιφανείας ή με μεταγενέστερη συμφωνία. Τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν ότι το εδαφονόμιο θα προκαταβληθεί για μέρος ή το σύνολο της διάρκειας της επιφανείας με μείωση του ποσού του, που λαμβάνει χώρα με την εφαρμογή συμφωνούμενου συντελεστή προεξόφλησης. Άρθρο 26 Κτηματολόγιο – Φορολογική Μεταχείριση Ειδικές Διατάξεις 1. Σε περίπτωση λειτουργίας κτηματολογίου, η προβλεπόμενη στον παρόντα νόμο δημοσιότητα με εγγραφή στα βιβλία μεταγραφών γίνεται στα κτηματολογικά βιβλία. 2. Για την εφαρμογή της φορολογικής εν γένει νομοθεσίας το εμπράγματο δικαίωμα της επιφανείας εξομοιώνεται με εκείνο της επικαρπίας. 3. Ο κύριος δύναται να τιτλοποιεί παρούσες και μελλοντικές απαιτήσεις από εδαφονόμια από δικαιώματα επιφανείας που έχουν συσταθεί ή που πρόκειται να συσταθούν κατ’ ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 10 και 14 του ν. 3156/2003 (Α’ 157). Με την επιφύλαξη των διατάξεων για τις κρατικές ενισχύσεις το Δημόσιο δύναται να παρέχει εγγύηση για τις ομολογίες που εκδίδονται στο πλαίσιο της τιτλοποίησης. 4. Σε περίπτωση που ο κύριος κατά τη διάρκεια της επιφανείας πρόκειται να εκποιήσει με δημόσιο διαγωνισμό το ακίνητο, επί του οποίου έχει συσταθεί δικαίωμα επιφανείας, ο επιφανειούχος έχει δικαίωμα να το αποκτήσει κατά προτεραιότητα έναντι άλλων που υποβάλλουν ουσιωδώς όμοιες προσφορές. πηγη […]
[…] ιδιωτικής επένδυσης. Αυτός είναι βάση νόμου ο επιφανειούχος που δεν θα τον κουνάει κανένας εις τον καιρό τον […]