Η δήλωση του πρωθυπουργού ότι : «Η Ελλάδα διεξάγει πόλεμο εναντίον της Ρωσίας» αποτελεί πρόκληση και μείζον πολιτικό και διπλωματικό ατόπημα, που δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη.
Εάν ο κ. Μητσοτάκης θέλει να διεξάγει πόλεμο με τη Ρωσία, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να τον «κηρύξει».
Και για να τον κηρύξει θα πρέπει να έχει εντολή από τον Ελληνικό λαό. Δεν συντρέχει ουδείς λόγος εθνικής ασφάλειας για μια άμεση πολιτική απόφαση κήρυξης πολέμου στη μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη του πλανήτη, δηλαδή στην Ομοσπονδία της Ρωσίας. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδος δεν δύναται και δεν είναι υποχρεωμένος να πάρει, εντός δευτερολέπτων, αποφάσεις που δεσμεύουν αμετάκλητα τον Ελληνικό Λαό. Διότι η εθνική κυριαρχία, η εδαφική μας ακεραιότητα και η ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών δεν απειλούνται από τη Ρωσία. Επιπροσθέτως, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν εξελέγη με τέτοια εντολή, ούτε του δόθηκε –επαναλαμβάνουμε- τέτοια εντολή από τον Ελληνικό Λαό.
Συνεπώς ελλείψει της εν λόγω εντολής και με δεδομένες τις αρμοδιότητες και τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από το σύνταγμα της χώρας, δυνάμει των όσων ορίζονται στο άρθρο 48 του Συντάγματος, και τις συνταγματικές διαδικασίες που προβλέπονται για τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης, αποτελεί ερώτημα από που προέκυψε τέτοια εντολή, στην περίπτωση που δεν αποτελεί δική του πρωτοβουλία. Υπενθυμίζουμε ότι βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 2 του Συντάγματος «Η Ελλάδα ακολουθώντας τους γενικά αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης καθώς και την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών».
Ακόμη και το ΝΑΤΟ, στο οποίο η χώρα μας συμμετέχει, παρά τη ποικιλότροπη βοήθεια που προσφέρει αμέριστα και αφειδώς στην Ουκρανία, δεν έχει κηρύξει επισήμως τουλάχιστον τον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας .
Οι εμπρηστικές δηλώσεις που εμπλέκουν τη χώρα μας σε ένα καταστροφικό σπιράλ θανάτου, δεν δικαιολογούνται να γίνονται ούτε καν σε φραστικό επίπεδο τη στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη ένας πραγματικός πόλεμος με παγκόσμιες και επικινδυνότατες διαστάσεις,
– την ώρα που φαίνεται ότι οι διπλωματικές προσπάθειες για τη κατάπαυσή του αποβαίνουν άκαρπες ακόμη και στο χώρο του ΟΗΕ, στον οποίον η ανθρωπότητα θα έπρεπε να εναποθέσει την τελευταία της ελπίδα
– την ώρα που η κλιμάκωση σε στρατιωτικό επίπεδο και από τις δυο πλευρές δείχνει ότι τα στάδια του συμβατικού πολέμου μπορούν να ξεπεραστούν πολύ γρήγορα, φτάνοντας χωρίς καν να προλάβουμε να το καταλάβουμε σε μια ολοκληρωτική πυρηνική σύγκρουση και ως εκ τούτου σε καταστροφή
– την ώρα που η χώρα με «κυβερνητική πρωτοβουλία» και «ΝΑΤΟική υπόδειξη» συμμετέχει υλικά σε μια ανοικτή υποστήριξη της μιας εκ των δυο εμπόλεμων χωρών, δηλαδή της Ουκρανίας.
Ωστόσο μια τέτοια δήλωση παρά την αυθαίρετη κυβερνητική επιλογή και τη σύμφωνη γνώμη μερίδας του πολιτικού κατεστημένου της χώρας, περί μη ουδετερότητας και προφανούς υποστήριξης σε κάθε επίπεδο (υλικό, διπλωματικό, ηθικό, δημοσιογραφικό κλπ.) της Ουκρανίας, αποτελεί επικίνδυνη υπέρβαση, δεδομένου ότι ανάγει την «αφορμή πολέμου» σε κήρυξη πολέμου», όταν ο ακόμη κι ο στρατιωτικός συνασπισμός από τον οποίο δυστυχώς εξακολουθεί να σύρεται η Ελλάδα, με χείριστη ενδεχομένως προοπτική, διεξάγει, προς το παρόν τουλάχιστον, έναν «ακήρυχτο πόλεμο» εναντίον της Ρωσίας.
Είναι σαφές ότι η δήλωση αυτή εάν δεν αποσυρθεί εκθέτει την Ελλάδα και το λαό της σε κινδύνους.
Τον πόλεμο αυτό εφόσον το επιθυμεί, ας τον διεξάγει μόνος του ο πρωθυπουργός, με το περιβάλλον του, με όποιον συμφωνεί με τις πρωτοβουλίες του, αλλά και με όποιον σιωπά σε αυτές.
Καλό είναι μια τέτοια δήλωση να μην μείνει αναπάντητη ούτε σε φραστικό ούτε πρακτικό επίπεδο.
Οι Έλληνες πολίτες οφείλουν να απαντήσουν μεμονωμένα και συλλογικά σε αυτή τη επικίνδυνη και καταστροφική δήλωση, πριν ο ίδιος και οι συνέπειες της δήλωσής του κριθούν από την ιστορία, γιατί τότε θα είναι ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ 
Reblogged στις Ώρα Κοινής Ανησυχίας.