Ενημέρωση από την εκπρόσωπο του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα, στη Μόσχα, στις 30 Νοεμβρίου 2022
Ενημέρωση σχετικά με την κρίση στην Ουκρανία
Θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε μια επέτειο ιστορικής μνήμης για τη σύγχρονη Ουκρανία. Αύριο, 1η Δεκεμβρίου, συμπληρώνονται 31 χρόνια από το δημοψήφισμα για την Πράξη Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, που εγκρίθηκε από το Ανώτατο Συμβούλιο της Ουκρανικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας στις 24 Αυγούστου 1991. Το 90% των ψηφοφόρων υποστήριξε αυτή την απόφαση, επιβεβαιώνοντας τα βασικά σημεία της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της Ουκρανίας, όπως αυτά ορίζονται στη Διακήρυξη για την κρατική κυριαρχία της 16ης Ιουλίου 1990, συμπεριλαμβανομένης της αρχής περί του ουδέτερου, αδέσμευτου και χωρίς πυρηνικά όπλα χαρακτήρα του καθεστώτος της. Η αναφορά στην πράξη αυτή ενσωματώθηκε αργότερα στο Σύνταγμα της Ουκρανίας και εξακολουθεί να υπάρχει, μέχρι σήμερα.
Δυστυχώς, ούτε οι προηγούμενες ούτε οι σημερινές αρχές του Κιέβου σέβονται το Σύνταγμα ούτε συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους σύμφωνα με αυτό. Το καθεστώς του Βολοντιμίρ (Ζ)ελένσκι έχει ουσιαστικά εγκαθιδρύσει μια αστυνομική δικτατορία στη χώρα:
– τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται σε μεγάλο βαθμό
– τυχόν διαφωνούντες διώκονται
– οι πληροφορίες λογοκρίνονται αυστηρά και
– λαμβάνουν χώρα εξωδικαστικές εκτελέσεις.
Ωστόσο, οι δυτικοί χειριστές του καθεστώτος του Κιέβου δεν έχουν δώσει καμία σημασία σε αυτή την εγκατεστημένη πλέον ανομία, γεγονός που όχι μόνο τους ενθαρρύνει ενθαρρυμένοι, αλλά τους κάνει να νοιώθουν και να δρουν ατιμώρητοι.
Σαν από σπόντα, ορισμένες δυτικές χώρες έχουν αρχίσει να πλασάρουν τον τελευταίο καιρό στην Ουκρανία, το θέμα του «Ολοντόμορ». Το θέμα αυτό είχε προηγουμένως πολιτικοποιηθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ άλλες χώρες εξακολουθούσαν να το αντιμετωπίζουν με «ιστορική διακριτικότητα». Η Ρουμανία, η Ιρλανδία, η Μολδαβία, η Γερμανία και άλλες χώρες, έχουν υιοθετήσει ή εξετάζουν έγγραφα που αναγνωρίζουν το «Ολοντόμορ» ως «γενοκτονία» σε βάρος του ουκρανικού λαού, καταφεύγοντας σε κυνικούς παραλληλισμούς με το Ολοκαύτωμα. Αυτή δεν είναι η μόνη περίπτωση όπου βλέπουμε αυτού του είδους τη στάση απέναντι στην ιστορία. Σε κάθε περίπτωση, αυτό το είδος της «ιστορικής σαλάτας» θα μπορούσε να προκαλέσει δυσπεψία. Καταλαβαίνετε τι θέλω να πω; Μια ερώτηση προς τους συναδέλφους μου στο Ισραήλ: πώς αισθάνεστε για αυτή τη σύγκριση; Την ίδια στιγμή, τα ιστορικά γεγονότα διαστρεβλώνονται κατάφωρα. Θα φαινόταν παράλογο να προσπαθήσουμε να αποδείξουμε το αντίθετο, αλλά ζούμε σε μια εποχή που ο παραλογισμός γίνεται μέρος της «νέας κανονικότητας», όπως προσπαθούν να τον παρουσιάσουν, οπότε θα σας δώσω τα δικά μας επιχειρήματα.Ολόκληρο το άρθρο εδώ:Η Ζαχάροβα στη τακτική ενημέρωση του Ρωσικού ΥΠΕΞ, στις 30.11.22,1ο μέρος
ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ 