iskra.gr – Ούτε μια «σπίθα» ευσυνειδησίας, ούτε μια τσίπα ντροπής !!!
Δεν σκοπεύουμε να μπούμε σε μια συγκρουσιακή αντιπαράθεση, με τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα διότι σεβόμαστε το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται το άρθρο που δημοσίευσε, πριν από λίγες μέρες στις 12 Μαρτίου https://iskra.gr/gia-ton-alexi-parni/.
Πρόκειται για ένα δημοσίευμα που αφορά τον Αλέξη Πάρνη, που θυμήθηκε να ασχοληθεί μαζί του, όπως πολλοί άλλοι άλλωστε, μετά το θάνατό του κι όχι όσο εκείνος ήταν ακόμη εν ζωή και δημιουργούσε ασταμάτητα.
Η αντίδρασή μας έρχεται με καθυστέρηση, διότι μόλις μας πληροφόρησαν, ότι θέλοντας προφανώς να δηλώσει ότι «είναι παρούσα» λες και επρόκειτο για κοσμικό γεγονός, ανάρτησε,φροντίζοντας όμως να αλλάξει το τίτλο, αυτούσιο το κείμενο της Σεισάχθειας: «https://seisaxthia.wordpress.com/2023/03/10/για-τον-αλέξη-πάρνη/», χωρίς καν να αναφέρει τη πηγή προέλευσης του.
Όποιος διαβάσει το κείμενο δεν θα δυσκολευθεί να αντιληφθεί ότι είναι συναισθηματικά φορτισμένο, γεγονός που οφείλεται στη προσωπική σχέση με το επαναστάτη κομμουνιστή και λογοτέχνη, συγγραφέα – ποιητή, τον άνθρωπο – θρύλο, Αλέξη Πάρνη.
Δεν διεκδικούμε – όπως συνηθίζεται τελευταία, περισσότερο σαν «μόδα», μιας κι έχει στερέψει στο κόσμο η φαντασία – τα «πνευματικά δικαιώματα» του άρθρου, άλλωστε είναι ανώνυμο. Το γεγονός ότι είναι ανώνυμο, δεν το καθιστά διαθέσιμο για «ελεύθερη χρήση», οποιουδήποτε θέλει να το παρουσιάσει σαν δικό του. Ο θάνατος του Πάρνη, αν και σε αυτή τη προχωρημένη ηλικία, ήρθε κάπως αναπάντεχα, δεδομένου ότι τις προηγούμενες μέρες πριν φύγει από τη ζωή, είχε δείξει εμφανή σημάδια βελτίωσης της υγείας του. Αυτό εξηγεί την έντονη συναισθηματική φόρτιση που μας οδήγησε στο να μην ακολουθήσουμε τη καθιερωμένη διασφαλιστική διαδικασία του «κλειδώματος» των κειμένων που δημοσιεύονται στη σελίδα της Σεισάχθειας. Επιπλέον, εν προκειμένω το θέμα της «απώλειας» του Πάρνη, για το οποίο γίνεται λόγος και ειδικά ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται, δεν επρόκειτο για απλή είδηση ή για κάποια «άποψη ή γνώμη», αλλά για μια λιτή και σεμνή αναφορά στο πρόσωπό του, μιας και κανείς από τους σύγχρονους δεν είναι σε θέση να γράψει τον «επικήδειο» του Αλέξη Πάρνη. Από την άλλη δεν διεκδικούμε μονοπώλια πνευματικών δικαιωμάτων, επειδή κατά τη γνώμη μας, τα πνευματικά έργα και η γνώση πρέπει να διαδίδονται και να μεταδίδονται και να γίνονται προϊόντα κοινοκτημοσύνης, για να παραμένουν ζωντανά, αλλιώς πεθαίνουν και χάνουν την αξία τους. Αυτό μας δίδαξε ο Πάρνης δια ζώσης, αλλά και με τον τρόπο ζωής του.
Άλλωστε αναδημοσιεύσεις άρθρων και σχολίων πάντοτε γίνονται και πρέπει να γίνονται κι αυτή είναι μια θετική δυνατότητα που προσφέρει η χρήση του διαδικτύου. Πάντα όμως συνοδεύονται και από τη πηγή ή το σύνδεσμο απ’ όπου προέρχεται το πρωτότυπο κείμενο. Προφανώς όταν δημοσιεύσαμε το εν λόγω κείμενο στη Σεισάχθεια, ελπίζαμε και ευχόμασταν να αναδημοσιευτεί από άλλα sites. Δεν περιμέναμε όμως να γίνει με έναν τέτοιο τρόπο, που ξεφεύγει από τα πλαίσια της συνήθους δεοντολογίας.
Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε και να ασχοληθούμε τελικά περισσότερο με το περιστατικό, γιατί αφενός θα ήταν κατά κάποιο τρόπο ανάρμοστο ως προς τη μνήμη του Πάρνη και αφετέρου δεν αξίζει τίποτε περισσότερο από μια απλή ενημέρωση και επισήμανση στους αναγνώστες της Σεισάχθειας, σχετικά με το ποιόν και κυρίως του ήθους του κόσμου της αρθρογραφίας και της πληροφόρησης που τους περιβάλλει.
Σε κάθε περίπτωση μας αρκεί ότι το μήνυμά μας για τον Πάρνη κι όχι απλά η είδηση για το θάνατό του, έφτασε ενδεχομένως παραπέρα και σε ένα κόσμο, στον οποίο μπορεί να μην φτάνει η Σεισάχθεια. Κρατάμε αυτό το θετικό στοιχείο από μια άστοχη κίνηση.
Όσο για τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, αν μη τι άλλο, θα έπρεπε να σεβαστεί τη μνήμη του Αλέξη Πάρνη και θα μπορούσε να κρατήσει μια διακριτική στάση, σε σχέση με την εμφανή συναισθηματική – προσωπική φόρτιση της Σεισάχθειας.
Για άλλη μια φορά ντροπή της !!
ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ 