Ο Ρουβίκωνας διαφωνεί με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία

Δεν είναι απλώς άδειος ο ντενεκές του Ρουβίκωνα αλλά ξέρει και να ξεπλένει τον ιμπεριαλισμό.

Πάμε τώρα στην περίπτωση της ιμπεριαλιστικής επίθεσης στην Βενεζουέλα όπου οι αριστεριστές και σωστά εδώ τηρούν διαφορετική στάση και στηρίζουν τον Μαδούρο και την Βενεζουέλα. Εδώ γιατί δεν ενοχλεί το γεγονός της στήριξης του Μαδούρο από Ρωσία, Κίνα, Ιράν, Τουρκία ακόμα και από την Ιταλία; Γιατί όπως κάνουν στην περίπτωση της Συρίας δεν μιλούν για ενδο’ι’μπεριαλιστικές αντιθέσεις και δεν κρατούν ίσες αποστάσεις;

Όπως η ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα της Βενεζουέλας είναι αδιαπραγμάτευτη το ίδιο είναι και της Συρίας. Κάθε άλλη στάση δεν αποτελεί συνεπή αντιιμπεριαλισμό και δεν προσφέρει καλές υπηρεσίες στο κίνημα πράγμα που το είδαμε στην περίπτωση της Συρίας με την ανυπαρξία του αντιπολεμικού κινήματος.

Η πρόσφατη απόφαση των Αμερικανών να αποχωρήσουν στρατιωτικά από την Συρία δεν είναι φυσικά μία στροφή σε μια πολιτική μη επέμβασης στα εσωτερικά άλλων χωρών. Αποτελεί προ’ι’όν στρατιωτικής και πολιτικής ήττας των ΗΠΑ. Ο διακηρυγμένος στόχος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ η αλλαγή καθεστώτος στην Συρία απέτυχε. Αυτή είναι μία εξέλιξη που θα έπρεπε να χαροποιεί κάθε συνεπή αντιιμπεριαλιστή. Στον Ρουβίκωνα όμως έχουν αντίθετη άποψη και όχι μόνο δεν χάρηκαν από αυτήν την εξέλιξη αλλά πέταξαν μπογιές στην πρεσβεία των ΗΠΑ σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Στην προκήρυξη που αναλαμβάνουν την ευθύνη της επίθεσης διαβάζουμε:

Read Full Post »

Η «Μαρξιστική» αγυρτεία του Χρήστου Κεφαλή, ο Άσαντ και ο «αριστερός» φασισμός

Παγκοσμιοποιητική «Αριστερά» και λαϊκά εργατικά στρώματα 

Ένα άθλιο φαινόμενο που αναπτύσσεται δραματικά τελευταία μετά την ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση είναι ότι η παγκοσμιοποιητική «Αριστερά», είτε κυβερνά (όπως στο Ελληνικό προτεκτοράτο της Υπερεθνικής ελίτ) είτε όχι, συντάσσεται απόλυτα με τις ντόπιες ελίτ που λειτουργούν σαν τα όργανα της Υπερεθνικής ελίτ (Υ/Ε), η οποία διαχειρίζεται την Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Δηλαδή, η «Αριστερά» που παίρνει δεδομένη την παγκοσμιοποίηση  και τους θεσμούς της  (ΕΕ στην Ευρώπη, NAFTA στην Αμερική, ΔΝΤ και ΠΟΕ κλπ.) –που είναι και η μεγάλη πλειοψηφία της Αριστεράς, αφού σε αυτήν ανήκει και τμήμα τουλάχιστον της Μαρξιστικής Αριστεράς–απαρνιέται κατάφωρα τα εργατικά στρώματα που ήταν η παραδοσιακή πολιτική και εκλογική πελατεία της. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι στο κίνημα αυτό κατά της παγκοσμιοποίησης πρωτοστατούν τα εργατικά λαϊκά στρώματα, τα κύρια θύματα της. Η αναπόφευκτη συνέπεια είναι η μαζική μετακόμιση της εργατικής τάξης από τα κόμματα αυτά (σοσιαλδημοκρατικά και εργατικά κόμματα ή κόμματα της ριζοσπαστικής «αριστεράς», όπως η «πρώτη φορά Αριστερά» των πολιτικών απατεώνων του ΣΥΡΙΖΑ) προς άλλα κόμματα και κινήματα και κυρίως προς το ανερχόμενο παντού νεο-εθνικιστικό κίνημα.

Read Full Post »

Τι σημαίνει η τουρκική επέμβαση στη Συρία

του Julien Barnes-Dacey

Η τουρκική στρατιωτική παρέμβαση στη Βόρεια Συρία, βοηθώντας τους αντάρτες να καταλάβουν την πόλη Jarablus από την ISIS, αντιπροσωπεύει την πιο τολμηρή κίνηση της Άγκυρας στην μακροχρόνια σύγκρουση στην Συρία. Είναι σαφές ωστόσο ότι οι κουρδικές φιλοδοξίες θα συναντήσουν τώρα εμπόδια καθώς διάφοροι παράγοντες προσπαθούν να τις ανταλλάξουν με την στήριξη της Τουρκίας.

Read Full Post »

Γιατί το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία δεν ήταν προβοκάτσια για την αρπαγή εξουσίας από τον Ερντογάν

 

Αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον γεωπολιτικό άρθρο ενός Ρώσου αναλυτή, ο οποίος υποστηρίζει την ανάγκη για μια Ευρασιατική Ένωση εθνικά κυρίαρχων χωρών ως αντίπαλο δέος στον μονοπολικό μεσαίωνα της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Αφορμή για τη λεπτομερή ανάλυση είναι ο ευρέως διαδεδομένος μύθος περί στημένου από τον Ερντογάν πραξικοπήματος– ο οποίος ανθεί δυστυχώς ιδιαίτερα στον αριστερό και δεξιό πατριωτικό χώρο στην Ελλάδα, αλλά και σε πληθώρα «εναλλακτικών μέσων» στο εξωτερικό, που εν μία φωνή συμφωνούν με τον Γκιουλέν, ο οποίος τυχαίνει να έχει την ίδια «άποψη»!.

Read Full Post »

Μία αναγκαία απάντηση στον Παναγιώτη Σωτήρη για το Προσφυγικό ζήτημα

Γράφουν οι Νικήτας Αποστόλου και Παναγιώτης Μασουρίδης

Πριν από λίγες ημέρες το προερχόμενο από το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, στέλεχος της ΛΑΕ, Παναγιώτης Σωτήρης, έγραψε ένα κείμενο με τίτλο «Επτά σημεία που πρέπει να θυμόμαστε για τον ISIS»

Επειδή το κείμενο είναι τυπικό της ρητορικής που αναπτύσσεται στο Προσφυγικό (και το Ισλαμικό) ζήτημα από την Αριστερά του θαυμαστού κόσμου των επιδοτούμενων από το ελλαδικό κράτος και την ιμπεριαλιστική ΕΕ, ΜΚΟ (στην οποία ανήκει τόσο ο κυβερνών μνημονιακός Σύριζα, όσο και η «αντιμνημονιακή» ΛΑΕ στην οποία ανήκει τώρα ο Παναγιώτης Σωτήρης αλλά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απ’όπου προέρχεται), αξίζει να δοθεί μία απάντηση σε κάποια σημεία του που ενέχουν ανακρίβειες, παραλείψεις και υπεραπλουστεύσεις οι οποίες καταλήγουν ακόμη και σε έμμεσα φιλοισλαμιστικές προσεγγίσεις ενώ παράλληλα εντείνουν τη σύγχυση της κοινής γνώμης.

Read Full Post »

Νίκη Κούρδων στο Κομπάνι μετά από 133 ημέρες ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ & ΑΓΩΝΑ!

Της Amberin Zaman

«Το Κομπάνι είναι ελεύθερο, ο Οτσαλάν θα είναι ο επόμενος» τραγουδούσαν χιλιάδες Κούρδοι στην Τουρκία, το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία γιορτάζοντας την απελευθέρωση του Κομπάνι στα συροτουρκικά σύνορα, μετά από 133 ημέρες αιματηρού πολέμου εναντίον των μαχητών του ISIS – Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ). Η δύσκολα κερδισμένη νίκη συνιστά καθοριστική καμπή στον επί δεκαετίες αγώνα των Κούρδων για τα εθνικά τους δίκαια.

Read Full Post »

ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΑΝ ΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ

 

 

Κούρδοι πανηγυρίζουν στο Ντιγιαρμπακίρ της Τουρκίας με την είδηση ότι οι κουρδικές δυνάμεις ανέλαβαν τον πλήρη έλεγχο της πόλης, διώχνοντας τους τζιχαντιστές του ISIS. [27/01/2015, Photo: REUTERS/Sertac Kayar]

 

ΜΑΖΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΙ ΣΕ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ

Σχεδόν τον πλήρη έλεγχο της πόλης Κομπάνι, στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία, ανέκτησαν οι Κούρδοι μαχητές, με τους «τζιχαντιστές» του Ισλαμικού Κράτους να υποχωρούν.

Read Full Post »

Κάλεσμα για το Κομπάνι

 

Από την Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν

Επτά χρόνια μετά την παλλαϊκή εξέγερση στην κουρδική περιοχή του Καμισλί και στις άλλες κουρδικές πόλεις το 2004, τις οποίες το συριακό καθεστώς έπνιξε στο αίμα, ξέσπασαν το 2011 οι δημοκρατικές και ειρηνικές διαδηλώσεις στη Συρία, τις οποίες το συριακό καθεστώς κατέστειλε βίαια.
Η οργανωμένη κουρδική κοινωνία δεν τάχθηκε με καμία πλευρά, ούτε με το απάνθρωπο συριακό καθεστώς ούτε με τις λεγόμενες «αντικαθεστωτικές δυνάμεις», αλλά παρέμεινε πιστή στην επιλογή του δημοκρατικού και ειρηνικού αγώνα.

Read Full Post »

Παραμένει σε κλοιό το Κομπάνι

 

 

Φωτο: Reuters/Kai Pfaffenbach

Οι υπερασπιστές της μικρής μεθοριακής πόλης -«τρομοκράτες» κατά τον Ερντογάν- αποκρούουν τις επιθέσεις των ισλαμιστών εξτρεμιστών και σταθεροποιούν τις θέσεις τους, χάρη και στους αεροπορικούς βομβαρδισμούς από τη διεθνή συμμαχία.

Του Νικόλα Ζηργάνου

 

Οι Κούρδοι μαχητές της μεθοριακής συριακής πόλης Κομπάνι συνέχισαν και χθες να αποκρούουν τις επιθέσεις των ισλαμιστών εξτρεμιστών και να σταθεροποιούν τη θέση τους, ενώ συνεχίστηκαν και οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί της διεθνούς συμμαχίας κατά θέσεων του Ισλαμικού Κράτους.

Read Full Post »

Το μετέωρο βήμα της Τουρκίας (α’ μέρος)

Τι κρύβει η ατάραχη στάση της γειτονικής χώρας;

Ελένη Μαυρούλη

Οι δρόμοι της Τουρκίας φλέγονται από την οργή και το αίμα των Κούρδων. Στρατός, απαγόρευση κυκλοφορίας στις  «κουρδικές» επαρχίες. Δυόμισι χιλιόμετρα από τα νότια σύνορα, στην κουρδική πόλη Κομπάνι (Αϊν αλ Άραμπ στα αραβικά) βρίσκεται σε εξέλιξη μια από τις σκληρότερες πολιορκίες της σύγχρονης ιστορίας. Μια πολιορκία στην οποία συμμετέχουν ακραίοι ισλαμιστές, σε μεγάλο βαθμό μισθοφόροι, του «Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στο Λεβάντε» και από την άλλη πολιτοφύλακες του ισχυρότερου, στη Συρία, κουρδικού κόμματος, του κόμματος της Δημοκρατικής Ένωσης –PYD. Μια  σκληρότατη μάχη με εξαιρετικά μεγάλη στρατηγική και συμβολική σημασία.

Read Full Post »