Wag the Dog: Το μεταμοντέρνο “όπιο του λαού”

Σχολιάζει ο Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης*

Πριν από σχεδόν δύο αιώνες, ο Κάρολος Μαρξ είχε διατυπώσει την διάσημη ρήση του, “η θρησκεία είναι το όπιον του λαού”. Το έγραψε το 1843, στην εισαγωγή ενός έργου του φιλοσοφικής κριτικής, το οποίο δεν εκδόθηκε ποτέ. Μετά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, όταν ο,τιδήποτε μαρξιστικό έγινε του συρμού, ενσωματώθηκε αυτός ο αφορισμός στο λαϊκό λεξιλόγιο.

Σήμερα, 174 χρόνια μετά, που οι κοινωνίες είναι σε μεγάλο βαθμό κοσμικές και “ανοιχτές” και ειδικά στην Δύση η θρησκευτική πίστη έχει καταρρεύσει, το ερώτημα τίθεται ξανά: ποιο είναι το όπιο του λαού; ‘Η καλύτερα, αν τα θρησκευτικά δόγματα λειτούργησαν στο παρελθόν σαν όπλο για τις άρχουσες τάξεις ώστε να έχουν τις μάζες υποταγμένες, τι είναι αυτό που μας κρατάει σήμερα τόσο ναρκωμένους για να μην επαναστατούμε, να μην ξεσηκωνόμαστε ενάντια στο σάπιο σύστημα διεκδικώντας έναν καλύτερο κόσμο;

Read Full Post »

Σε θανάσιμη κρίση η γερμανική Ευρωένωση

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στην Εποχή του Ντόναλντ Τράμπ: Πιστεύει ότι η Ε.Ε. είναι “όχημα του Βερολίνου”

Η γερμανική ΕΕ αντιμετωπίζει θανάσιμα προβλήματα. Αν και κανείς δεν το αναδεικνύει, το δημογραφικό πρόβλημα της ΕΕ είναι τεράστιο. Τα προβλήματα των κρατών μελών με τα ελλείμματα αυξάνονται κάθε ημέρα που περνά. Η οικονομική ανάπτυξη είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η τραπεζική κρίση έρχεται όλο και πιο κοντά. Η Ρωσία γίνεται όλο και πιο επιθετική. Η Τουρκία του Ερντογάν έχει απασφαλίσει. Τα κύματα προσφύγων από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική συνεχίζονται. Και ο χορός καλά κρατεί.

Του Δημήτρη Γ. Απόκη*

Καθώς μπαίνουμε στην τρίτη εβδομάδα της Προεδρίας του Ντόναλντ Τράμπ, είναι πολύ δύσκολο ανάμεσα στις κραυγές της αντιπολίτευσης στο εσωτερικό αλλά και διεθνώς, έναντι του Αμερικανού Προέδρου, να μπορέσει κανείς να διατυπώσει μια ρεαλιστική προσέγγιση και άποψη, σχετικά με την υπό διαμόρφωση πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Read Full Post »

Το Ξεραμένο Φιδοπουκάμισο της Παγκοσμιοποίησης

 

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Οι εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Δημοψήφισμα στην Ιταλία επιβεβαίωσαν άλλη μια φορά δύο κυρίαρχα φαινόμενα της σημερινής παγκόσμιας κρίσης. Πρώτον, την απόλυτη αναξιοπιστία του διακομματικού συρφετού της πολιτικής και μιντιακής ελίτ του δυτικού κόσμου, που προσωποποιούν τον θρίαμβο της αθλιότητας σε όλους τους τομείς της ζωής. Δεύτερον, την δυναμική που έχει αποκτήσει πλέον το φαινόμενο της οργισμένης αντίδρασης της καταρρέουσας μεσαίας τάξης απέναντι στις ελίτ των Γκλομπαλιστών.

Read Full Post »

Κρίση σε βάθος και χωρίς τέλος

Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Σε αλλεπάλληλα κύματα εκδηλώνεται η κρίση στην Υφήλιο με διάφορες μορφές και εντάσεις. Τα Δυτικά ΜΜΕ ελέγχονται απολύτως από τους υποστηρικτές της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης, την ηττημένη Κλίντον, τον παραιτημένο Ομπάμα, τη Μέρκελ, επίδοξο χαλίφη στην ηγεσία του Δυτικού Κόσμου κλπ. Η πληροφόρηση που δεχόμαστε διαμορφώνεται ακόμα από τους ηττημένους αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων στις ΗΠΑ και στην ΕΕ, μας διοχετεύουν εικόνα στρεβλή, παραποιημένη.

Read Full Post »

Τι θέλουν ο απερχόμενος πρόεδρος Ομπάμα και ο “πρέσβης του Μαϊντάν” στην Αθήνα

 

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Μετά τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις, το ερώτημα που πολλοί θέτουν είναι εάν εξακολουθεί να έχει τον πρώτο λόγο στον Λευκό Οίκο ο αποχωρών πρόεδρος Ομπάμα, ή έχουμε να κάνουμε με ένα συγκεκαλυμμένο “πραξικόπημα” από το Λόμπυ του Πολέμου.

“Ποιος αποφασίζει για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ”, αυτό είναι το ερώτημα που θέτει ο Stephen Cohen, βασικός συνεργάτης της επιθεώρησης Nation και ένας εκ των κορυφαίων Αμερικανών αναλυτών της ρωσικής γεωστρατηγικής. (The Nation, 21/09/2016, “Who is Making American Policy – the President or the War Party?)

Read Full Post »

Ο μυστικός φόβος της Ευρώπης για την Ελλάδα

 

γράφει ο Brett Arends*

Υπάρχει ένας μυστικός φόβος που διακατέχει τους δυνατούς της Ευρώπης. Έχει αφεντικά της πολιτικής που ξαγρυπνούν στις Βρυξέλες. Έχει τραπεζίτες στο Βερολίνο που στριφογυρίζουν εμπύρετοι στα μεταξωτά τους σεντόνια. Έχει ευρωκράτες  που παραμιλάνε μέσα στο κόκκινο κρασί τους. Ποιος είναι ο φόβος ;

Read Full Post »

Πώς η ανταγωνιστικότητα έγινε, χωρίς να αμφισβητηθεί, μία από τις μεγάλες αρετές της σύγχρονης κουλτούρας

Του Will Davies*

 

Η διευρυνόμενη οικονομική ανισότητα είναι το ακαδημαϊκό θέμα της μόδας, όμως η τάση της αυξανόμενης απόκλισης πλούτου και εισοδήματος υπάρχει εδώ και αρκετές δεκαετίες. Πώς η κλιμακούμενη ανισότητα πετυχαίνει να είναι ελκυστική για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;

Τα χρόνια μετά την τραπεζική κατάρρευση του 2008 άρχισε μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι το μοντέλο του καπιταλισμού μας δεν δημιουργεί απλώς όλο και μεγαλύτερη ανισότητα, αλλά εξουσιάζεται από τα συμφέροντα μιας μικρής μειοψηφίας του πληθυσμού. Η περίοδος μετά την κρίση γέννησε τη δική της κοινωνιολογική κατηγορία -το 1%- και πρόσφατα απέδωσε το πρώτο, σχετιζόμενο με αυτή, μεγάλο έργο οικονομικής θεωρίας, το Κεφάλαιο στον 21^ο Αιώνα του Τομά Πικετί, ένα βιβλίο αφιερωμένο στην κατανόηση του γιατί η ανισότητα συνεχίζει να μεγαλώνει.

Read Full Post »